Hoeveel burpees zitten er in een taart… is de verkeerde vraag!

Daar sta je dan, op zaterdagochtend naast een spinningfiets of met een aantal messcherp uitziende fitte bootcampers op de boulevard... klaar om je kater weg te sporten. Of die kater nu veroorzaakt is door (veel) te veel alcohol, een XL pizza met een halve liter ijs toe of de popcorn+M&M's+grote cola die je nam in de bioscoop. Nu... nu heb je het gevoel dat je moet boeten voor wat gisteren nog zo lachen en leuk was.

Voor bijna iedereen is het verschrikkelijk lastig om gewoontes te veranderen, vooral wanneer het gewoontes zijn die ons op het moment zelf een beloning opleveren: een goed gevoel, een leuke avond, een volle buik. Okay, de volgende dag heb je een kater, maar daar heb je de avond ervoor nog geen boodschap aan. Je hebt nu eenmaal als gewoonte om iets lekkers te eten wanneer je je verveeld of alleen voelt. Of om veel koffie of RedBull naar binnen te gieten als je moe bent maar nog even door wil. Wat je nodig hebt als je dat soort gedrag wil veranderen is een enorme hoeveelheid wilskracht of nog beter: een stok achter de deur!

Wat veel mensen kiezen als stok achter de deur is... een boete, een straf: 100 burpees! Per biertje! Soms horen dat soort "penalty's" bij een programma: je coach legt je de straf op voor je keuzes. Veel mensen denken dat ze dat willen, maar weet je wat: zo leer je niet om zelf verantwoordelijkheid te nemen. En: een straf achteraf is behoorlijk nutteloos, want: op het moment zelf, bij koekje 8 of biertje 4... zullen die 800 of 400 burpees je absoluut worst zijn. Of je denkt: ik ben nu toch al de Sjaak, laat ik er dan nog maar 1 nemen. Want... het gat tussen de beloning van koek en/of bier en straf van - in dit geval - honderden burpees... is te groot om effectief te zijn. Het is nog steeds korte termijn lol tegen lange termijn consequenties... en als jij de karaktereigenschappen niet hebt om die afweging integer (voor jezelf!) te maken... hou je altijd een kater over.

Jezelf straffen leert je helemaal niets over hoe je een volgende keer een andere keuze kan maken.... Tuurlijk neem je jezelf dat wel voor: nooit meer 800 burpees! #sonotworthit Maar wanneer je geen tijd steekt in wat je gaat doen in plaats van wat je altijd doet, dan heb je de volgende keer ook geen antwoord klaar... en doe je wat je altijd doet. De volgende dag doe je weer mopperend, vloekend, zuchtend je stomme burpees...

#sonotworthit!

Straf is een ineffectieve manier om jezelf te motiveren omdat het gebeurt NA je beloning. Je krijgt 'het goede spul' eerst. Veel mensen bezwijken daarvoor, dat heet: instant gratification. Het enige waar je aandacht voor hebt, is voor wat je NU wil hebben, later komt later! Koekje nu: Yes! Burpees later: dan zien we dan wel...
Want hoeveel mensen die deze regel toepassen voeren hun 'straf' meteen uit? Laatste kruimel op, laat je vallen op de vloer van de Starbucks en begin aan de eerste van 100 burpees... plus nog 300 voor de Toffee Nut Latte.
Nee, voor de meeste mensen duurt het op zijn minst een paar uur voordat ze midden in sprongetje-met-klap-boven-mijn-hoofd #232 zich proberen te herinneren hoe dat koekje ook alweer smaakte. En: je realiseert je dat je nu niets meer aan dat koekje-en-toffe-nut-latte kan doen. Niets! Nada! Het stomme koekje is letterlijk op... en jij moet nu nog 168 burpees!

Later komt later!

Een andere reden waarom jezelf straffen niet werkt: het zegt iets over wat je NIET moet doen... niets over wat je WEL moet doen. Jezelf straffen leert je helemaal niets over hoe je een volgende keer een andere keuze kan maken.... Tuurlijk neem je jezelf dat wel voor: nooit meer 800 burpees! #sonotworthit Maar wanneer je geen tijd steekt in wat je gaat doen in plaats van wat je altijd doet, dan heb je de volgende keer ook geen antwoord klaar... en doe je wat je altijd doet. De volgende dag doe je weer mopperend, vloekend, zuchtend je stomme burpees...
Wat doet zo'n straf met je, op emotioneel niveau? Je vergeet straf niet, je drukt het weg. Je eigen straf zorgt ervoor dat je gefrustreerd raakt... met jezelf! Dat je boos wordt... op jezelf! Dat je angst ontwikkeld ("Als ik me nu maar in kan houden op dat feestje....")... voor je eigen gedrag! Dat je haatdragend wordt... naar jezelf!
Je gaat je eigen gedrag vrezen omdat je het gevoel hebt het niet in de hand te hebben en daardoor je eigen straf niet kan ontlopen. (Lees die laatste zin nog eens terug: Hoe erg kan je jezelf helemaal vast zetten???).
Wat deed je als tiener wanneer je ouders je huisarrest gaven als je je huiswerk niet deed? Dan zei je dat je het al af had, dat je het bij een vriend(in) thuis gaat doen of je ging spijbelen (want niet op school = geen huiswerk). Het is compleet menselijk om te proberen straf te ontlopen en daar creatieve manieren voor te vinden... zelfs wanneer jij zelf de straf oplegt en uit moet voeren. Mensen zijn zulke grappige wezens! Totdat het niet meer grappig is...
Voor je het weet kom je in een 'uitspatting-straf-cyclus'... en omdat dat zowat niet te doen is in allebei je rollen... ga je anderen de schuld geven. Je partner die je probeert te helpen door je te herinneren dat je de vorige keer zo baalde van die burpees... Je moeder die ook al zo van koekjes hield. Je vriend(in) met een bakhobby, waardoor jij steeds moet proeven en burpee-en. Hell: omroep Max omdat ze 'Heel holland bakt' uitzendt.
Of: je gaat uitzonderingen voor jezelf verzinnen: Je mag bijvoorbeeld een gezond koekje op oneven kantoordagen, die zijn burpee-vrij.  Vervolgens:
"Oh, wacht is vandaag de 14e...? Ik dacht echt de 13e! Nou, dan neem ik er morgen geen, ik ga echt geen burpees doen voor een vergissing!"
"Zijn  biologische noten-granen-fruit-repen (met 24 gram suiker per stuk) niet gezond??? Maar die zijn toch biologisch en met fruit? Nou, ik vind het gezond genoeg! Ik ga echt geen burpees doen"

Gezondheidsgevolgen

Dan hebben we het er nog niet eens over of de straf iets bijdraagt aan je doel: gezonder worden. Want wat levert (extra hard) sporten op na een nacht doorhalen met veel bier? Dat je lichaam, wat de gevolgen van je overmatige alcoholconsumptie nog aan het verwerken is... er een extra taak bijkrijgt: de gevolgen van hard sporten repareren. Want sporten is gezond omdat het je lichamelijke stress geeft die vervolgens gerepareerd wordt... in een periode van rust en goede voedingsstoffen. Dat resultaat krijg je niet terwijl je lever nog overuren draait en jij te misselijk bent om een eitje te eten. Dan is trainen eigenlijk stress-op-stress... en dus is je straf ook nog schadelijk voor je lichaam en voor je doel om gezonder te leven.
In alle gevallen is je gewenste resultaat (gezond zijn) het slachtoffer omdat straf als motivatie niet voldoende is... en zelfs destructief of averechts werkt.

Eerst burpees de oplossing?

Slimmeriken denken nu misschien: wat als ik EERST de burpees doe... Nou, dat KAN werken, omdat je bij burpee #45 denkt: laat dat koekje maar. Wat het voordeel is, is dat je op deze manier nog kunt bijsturen en een ander besluit kunt nemen. Maar leren die burpees je een andere manier om om te gaan met eten? Nope! Zorgt eerst bewegen ervoor dat de koek ineens een gezonde keuze is? Nope! Leer je van sprongetjes-met-klap-boven-je-hoofd iets over hoe de bloedsuikerachtbaan in je lichaam werkt? Nope!
De straf past gewoon niet bij het gedrag.... Nee, ook niet als je probeert te beargumenteren dat het op zijn minst de calorieën verbrandt die je hebt gegeten... want we weten inmiddels allebei dat dit nooit gezond gedrag kan zijn. Hoe leuk sommige dit-moet-je-doen-om-dat-te-verbranden-internet-memes ook zijn....