Ga jij altijd tot het gaatje? Het verschil: oefenen, trainen en wedstrijd

De meeste mensen die naar de sportschool gaan of naar onze studio komen, gaan om... te trainen. Ze komen hun work out doen. Veel mensen kennen het principe dat er een warming up is, dan wordt er getraind en meestal nog iets van een cooling down. Maar in het trainingsgedeelte gaan ze ervoor. Balls to the wall! Tot het gaatje! No pain, no gain! Go hard or go home! En laat dat nu niet het recept zijn om beter te worden op de lange termijn...

Dat kan super frustrerend zijn: je ligt na iedere training als een zwetend hoopje op de grond, maar vooruitgang... ho maar! 

Vooruitgang: ho maar!

Om vooruitgang te boeken op sportief gebied kan je namelijk niet altijd tot het gaatje gaan. Je zult ook tijd moeten besteden aan je techniek, aan je houding, aan het correct uitvoeren van bewegingen, aan mobiliteit. Voor zoiets als gewichtheffen, snappen veel mensen dat nog wel. Voordat je gaat proberen een enorm gewicht te snatchen, zul je moeten oefenen op alle techniek die bij die lift komen kijken. Maar voor meer 'eenvoudige' bewegingen, zoals roeien, hardlopen, burpees, air squats... daar gaan we er min of meer van uit dat we die kunnen. Daarna oefenen we ze eigenlijk nooit meer en dat kan je resultaat enorm beïnvloeden.

Je merkt het meestal wanneer je niet meer verder komt, wanneer je niet meer sneller gaat of niet meer zwaarder kan. Je techniek houdt verder progressie tegen en zo kom je nooit uit bij jouw allerbeste prestatie of je bereikt je doel niet. Dat kan super frustrerend zijn: je ligt na iedere training als een zwetend hoopje op de grond, maar vooruitgang... ho maar!

P.S. Op de foto ligt Naomi wel in een hoopje op de grond... maar dat is na de laatste workout (17.5) in de CrossFit Open. Dat is dus een wedstrijd!

Oefenen, trainen en wedstrijd

Wat kan je eraan doen?
Weet dat trainen kan op verschillende intensiviteit.
Oefenen: met een lage hartslag, met weinig gewicht tijdens krachttraining (<60%) met als doel beter bewegen, betere techniek. Veel focus.
Trainen: met een hoge hartslag, met veel gewicht, met als doel je kracht en/of je uithoudingsvermogen te verbeteren. Beter worden voor morgen, niet nu winnen.
Wedstrijd: met een maximale hartslag, met maximaal gewicht met als doel... winnen van iemand anders. Dit is het enige wat telt.

Als je dat zo leest, dan denk je waarschijnlijk dat de meeste mensen meestal trainen, regelmatig oefenen en soms een wedstrijdje doen. Dat is meestal niet het geval, zeker niet als je traint zonder trainer of zonder plan. De doorsnee sportende mens, die bijvoorbeeld Bootcamp of CrossFit doet, is 90% van de tijd verwikkeld in een wedstrijd... met iemand anders of met zichzelf.

Bijvoorbeeld wanneer je een sneller tijd wil neerzetten dan de vorige keer dat je dezelfde workout deed. Of wanneer je met vrienden een rondje gaat lopen en ze gaan eigenlijk net iets te hard voor je.... dat je dan voluit gaat om ze bij te houden. (Ondertussen roepend dat het wel gaat, hoor!).

Ik kan me herinneren dat ik een keer intervaltraining op de fiets heb gedaan met Wouter Duinisveld, de IronMan met een donorhart. Ik probeerde echt super hard om in zijn wiel te blijven, maar had geen schijn van kans. Iedere rustpauze kwam hij terug fietsen om me op te halen, met een grote glimlach op zijn gezicht: "Niet slecht voor een hartpatiënt, he?!", zei hij dan. Dat was voor hem training, voor mij... een verloren wedstrijd.

Geen vooruitgang in een wedstrijd

Natuurlijk... hartstikke leuk, wedstrijdjes... maar bijna niemand wordt beter door de hele tijd wedstrijdjes te doen. Sowieso, zal je tijdens een wedstrijd iedere mogelijkheid gebruiken, dus ook een minder goede techniek, als dat wel een manier is waarop je iets snel voor elkaar krijgt. Als je bij een dumbell snatch je andere hand op je been mag zetten, dan doe je dat... toch? Het nadeel is: daar wordt je niet beter van in de spiergroep die je aan het trainen bent... en op een gegeven moment blesseer je jezelf door mindere techniek of je verbetert niet meer. Met de wedstrijdmentaliteit kom je maar zo ver.

Daarnaast kan je, wanneer je bijvoorbeeld ieder weekend van de zomer ergens een halve marathon gaat lopen, zelfs minder fit worden. Ondanks al dat hardlopen. Je pleegt roofbouw, herstelt niet genoeg en dus raak je uit vorm.

In het eerste jaar bij haar nieuwe coach heeft CrossFit Games kampioene Katrin Davidsdottir geoefend voor... haar (air) squat. Een jaar! Aan de squat!  Zo ver hoef jij niet te gaan, maar weet: oefenen is niet voor doetjes!

Intensiteit komt pas na techniek

Natuurlijk: bij sporten komt intensiteit kijken. Intensief sporten is de sleutel naar resultaat. Maar die intensiteit komt pas na techniek: eerste goede beweging, dan consequent trainen en dan, ALLEEN dan, komt intensiteit. Dus niet van de bank af, schoenen aan en een 5 kilometer rennen omdat je dat vroeger kon en nu weer in vorm wil komen. Eerst goede beweging, bijvoorbeeld mobiliteit en looptechniek. Dan consequent trainen, een paar korte loopjes, een paar intervalletjes. En dan pas kijken waar je staat op de 5.

Een training kan ook intensief zijn, zonder dat je na afloop als dat zwetende hoopje op de grond ligt... en 4 dagen niet kan lopen van de spierpijn. je kunt trouwens ook heel intensief oefenen, met volle concentratie en de bijbehorende spierpijn.

AirSquat

Top CrossFit-coach Ben Bergeron houdt voor zijn atleten aan: 45% oefenen, 45% trainen en 10% wedstrijd. Hij is de coach van zowel de mannelijke als vrouwelijke winnaar van de CrossFit Games van 2016, hij heeft dit jaar 4 mensen die meedoen bij de elites en 56 masters atleten die zijn (online) programma volgen zijn gekwalificeerd voor de Games. De man weet hoe je mensen fit krijgt. Toch gaat zijn topatleet Katrin Davidsdottir maximaal 3x in de maand tot het gaatje. De rest van de tijd is trainen en oefenen. Dan moet je weten dat ze in haar eerste jaar bij Ben Bergeron het hele jaar heeft gewerkt aan... haar (air) squat.

Een jaar! Aan de squat!

De afgelopen anderhalf jaar heeft ze gewerkt aan de zwaaifase van haar muscle ups. Zo ver hoef jij niet te gaan, maar weet: oefenen is niet voor doetjes!
Bergeron zegt wel dat gewone sporter iets vaker (!) wedstrijden kan doen, dan zo'n topsporter. Omdat de gemiddelde sporter toch vaak iets minder diep gaat, iets minder stress en druk op het centrale zenuwstelsel zet, dan iemand die bij wie tot het gaatje echt verder is dan het gemiddelde gaatje.

Personal Training

Mensen die denken dat personal trainers er zijn om als stok achter de deur te fungeren of om ervoor te zorgen dat je altijd tot het gaatje gaat, hebben het mis. In onze personal training zorgen wij ervoor dat mensen aan hun basis werken: dat is waar de verandering plaats vind. Bijvoorbeeld: We roeien vaak als warming up, maar we besteden ook veel tijd aan roeitechniek... een beetje harken is er niet bij. In onze workouts bouwen we oefenen en trainen in... en eens in de zoveel tijd geven we onze mensen een uitdaging en een fittest. Dat is de wedstrijd.

We zijn gericht op gezondheid, op verbetering, op fitheid, op plezier. Of zoals coach Bergeron zegt: "Het doel is om zolang mogelijk uit het verzorgingshuis te blijven".
Je hoeft dus niet altijd iedere training 'te winnen': we zetten graag je favoriete muziek op, gaan voor de high fives en hebben lol terwijl we gezonder worden. Dat is wat wij bieden.