Nico: ‘Mijn zoon vindt me nu een leukere vader’

Waarom train je bij HealthCreators?
'Mijn dagen zagen er altijd ongeveer zo uit: Ik werkte veel, dat was denk ik wel 80 tot 90 procent van mijn leven. Dan rende ik rond een uur of 6 met honger de Albert Heijn in. Daar kocht ik dan iets makkelijks: pasta met een zakje saus. Dat at ik en daarna ging ik verder met een biertje en borrelnootjes op de bank. Ik had geen energie, dus dan doe je niks: geen zin. En de volgende dag was het hetzelfde liedje. Ik had wel een goedkoop abonnement bij een sportschool, maar daar ging ik misschien 1x in de maand naartoe. Tja, het kost niets, dus daar gaat ook geen prikkel van uit om te gaan...
Tot ik helemaal klaar was met niet-fit zijn, ik ging op zoek naar een personal trainer: ik zocht hulp om mijn lifestyle structureel anders aan te pakken. Want als ik blijf doen wat ik altijd doe, dan hou ik hetzelfde resultaat.
Het concept van HealthCreators sprak me aan en ik merkte ook meteen vanaf de eerste training een verschil. Er was een fysieke aanpak met een plan, een opbouw... Dat is toch anders dan het "Hier staan de apparaten en succes ermee!" wat ik kende van de sportschool.
Dat de trainer de kennis en het plan heeft, vind ik ook prettig. Dat filtert voor mij 80% van de ruis rond bewegen eruit. Natuurlijk: ik doe dit niet voor jullie ik doe dit voor mezelf. Maar, eerlijk is eerlijk: dat ik een afspraak heb staan, helpt ook. Anders ga ik toch met mezelf onderhandelen van: eerst eten... nog even uitbuiken... dan is het ineens te laat om nog te gaan. Nu kom ik hier op de afgesproken tijd binnen, ik hoor wel wat ik moet doen en dan ga ik weer weg. De training is ook elke keer anders, zonder dat ik daar over na hoef te denken. En ik zie ook verbetering: ik kan meer herhalingen, meer gewicht, ik ben minder houterig en ik sta stabieler.'

Naast personal training, heb je ook de Whole30 gedaan. Wat was je doel daarmee?
'Ik geloof niet in diëten, ik geloof in bewustwording. Dat biedt de Whole30. Het drukt je letterlijk met je neus op de feiten, omdat je 30 dagen bijvoorbeeld helemaal niets mag eten waaraan suiker is toegevoegd. Dan merk je ineens dat dat echt in zo veel producten zit. Ik heb ook collega's die bezig zijn met voeding en dan hebben we het bijvoorbeeld over de bio-kip van AH... daar zit dus suiker in, was ik achter gekomen. Dan staan ze ook wel even te kijken hoor, als je dat vertelt.
Kijk: ik heb vroeger weleens een tijdje geminderd met dingen als snoepen en drinken. Ging prima, ook toen vlogen de kilo's eraf. Maar na een paar maanden, als ik weer tevreden was, kwamen mijn oude gewoontes weer terug. Dat is dus niet de manier. Pas geleden wilde een collega ook afvallen: die ging hongeren en van die Special K-repen eten, soms wel vier op een dag. Daar heb ik toch even aan gevraagd: 'Waar ben je mee bezig, joh?' Hoe rot voel je je nu? Heb je weleens gezien hoeveel suiker er in die dingen zit?'. 
Zelf ben ik nu 17 kilo afgevallen in drie maanden, maar ik eet lekker en ik sta niet meer iedere week op de weegschaal. Als je dat doet, ga je toch sturen: "Shit, er is weer geen kilo af." Dan ga je weer strenger hongeren of je stopt er juist helemaal mee. Ik eet nu gewoon goed. Ik ben niet meer bezig met symptomen bestrijden, ik heb de oorzaak aangepakt. Dat is een groot verschil.'

Je Whole30 is al een tijdje geleden, wat pas je er nu nog van toe?
'Mijn doel was me bewust worden van wat ik in mijn mond stopte. Ik at letterlijk niet bewust. Nu wel.

Ik heb nog steeds biertjes in huis, maar het trekt me niet. Ik merk ook dat ik veel minder schermtijd heb, TV bijvoorbeeld... ook dat trekt me niet meer zo. 
Ik merk wel dat ik nog bezig ben mijn balans erin te vinden. Pas geleden was ik even in de stad en heb ik wel een biertje genomen en eigenlijk volgde er toen automatisch een tweede, die me eigenlijk veel minder goed smaakte. Toch opgedronken. Dan denk ik later wel: hoe gelukkig word je daar nu van? Niet! Dat is die bewustwording.'

Wat zijn je resultaten, wat heeft de andere levensstijl je opgeleverd?
'Mijn zoon van 11 zei laatst: "Papa, sinds je met dat eten en sporten bezig bent, ben je veel leuker." Ik denk dat hij merkt dat ik minder geïrriteerd ben, meer energie heb en meer aandacht. Pepijn vindt het ook allemaal heel interessant. Dan vraagt hij hoeveel sterren van de Dierenbescherming bepaald vlees heeft. Ik merk ook dat hij er bewuster van wordt. Ik geef hem wel de ruimte om zijn eigen verhaal ervan te maken, hij hoeft niet te doen wat ik doe. Maar als hij bij de kassa ineens een Bounty wil, dan hebben we het daar wel even over.'

Vertel eens een leuk succesverhaal...
'Ik moest laatst voor de tweede keer in drie maanden tijd nieuwe pakken gaan kopen: weer een maat kleiner! De
verkoper informeerde voorzichtig naar mijn gedaantewisseling: voor hetzelfde geld val je zo af omdat je ziek bent. Dus ik vertelde hem dat ik mijn levensstijl rigoureus had omgegooid, waarop hij grapte dat dat voor hem goede business was. Dat klopt natuurlijk wel: iedere keer nieuwe pakken is duur. Toch zei ik tegen hem: Als iemand mij had gezegd dat het bijvoorbeeld €5000 zou kosten om dit te bereiken... dan had ik dat betaald. Natuurlijk is het kostbaar! Maar zo'n bedrag zou niet je motivatie moeten zijn om het niet te doen!'

Voor sommige mensen is het natuurlijk wel de keiharde realiteit dat ze niet even een paar duizend euro kunnen uittrekken, toch?
'Als je het echt wil, dan vind je daar een oplossing voor. Genoeg mensen roken een pakje per dag, dat is ook dik €2000 per jaar. We geven het veelvoudige uit aan nieuwe auto's, wat uiteindelijk maar ijzer en rubber is. Of een vakantie naar Ibiza, waarbij er voor €3000 euro bier wordt gedronken. Voor dat soort dingen vinden we ook het geld, dus waarom niet voor een beter leven?'

Je hebt wel een enorme zwaai gemaakt in drie maanden. Hoe kijk je nu vooruit?
'Ik sta nu steviger op de grond, zowel letterlijk als figuurlijk. Met werkstress bijvoorbeeld ga ik nu veel beter om. Ik heb een balans gevonden tussen werk en privé, ik neem nu ook gewoon weleens een dag vrij. Maar ook lichamelijk sta ik stabieler, dat merk ik met zingen, wat een hobby van me is. Daar krijg ik dezelfde instructies als in de personal training: rechtop staan, core aan! Je denkt dat je zingt met je mond, maar het komt allemaal uit de buik en de core. En sinds ik het blog over sukkelschouders heb gelezen, let ik ook daarop: geen sukkelschouders!
Sociaal gezien komt er ook ineens van alles op mijn pad. Ik had vroeger één variabele: ik deed niet zoveel. Nu heb ik wel zes variabelen, dus dat is even zoeken. Het is rumoeriger. Maar ik kan ook zeggen: het is voor het eerst in jaren weer leuk!'