Angela ging van vegan naar Whole30-flexitariër: “Als ik aan vegan vastgehouden had, had ik me nu niet zo goed gevoeld”
Jarenlang at Angela Smit plantaardig. Ze zag zichzelf niet als een principiële vegan, maar zo at ze wel. Tot ze zich na een paar jaar steeds minder goed ging voelen. Ze bleek veel te weinig proteïne binnen te krijgen. Na maanden wikken en wegen besloot ze weer vis en eieren te gaan eten: “Ik vond mijn eerste hap meteen weer lekker en voel me nu veel beter”.
Nu een jaar geleden liep Angela voor het eerst binnen bij HealthCreators. Ze kwam voor de NutritionSchool over gezonde keuzes maken: een weg door het informatie-oerwoud. Ze hoopte antwoorden te vinden, want ze at al 3 jaar zuiver plantaardig… maar voelde zich moe en energieloos. En dat was niet wat ze voor ogen had: “Ik ben altijd met eten en sport bezig. Nu 4 jaar geleden las ik over Rich Roll,een veganistische ultra-loper, die zei dat hij zich zo energiek voelde en dat hij zo snel herstelde na sporten omdat hij plantaardig at. Dat leek me wel wat, dus ik besloot dat ook te gaan proberen. Het beviel me goed, nam veel smoothiesen verdiepte me erin. Ik zag ook allemaal van die video’s op internet van zielige dieren in de bio-industrie en het voelde goed daar geen deel meer van uit te maken.
Op mijn werk is er in de winter altijd gratis fruit en een collega had geregeld dat wij daar ook wat van mee naar huis mochten nemen. Kilo’s gingen er doorheen. Ik was zowat een fruitariër, ik at bijna alleen nog maar dat. En in het begin, ging ik me ook echt wel beter voelen.”
Net snot
Na een tijdje begon Angela echter last van haar buik te krijgen en daar bleef het niet bij: “Ik wist al voordat ik vegan werd dat brood niet lekker bij mij viel. Dat ik daar buikklachten van kreeg . Toen kwam begin 2017 alles samen: mijn oma werd ziek, mijn hond werd ziek en had veel pijn, veel stress op mijn werk… en ik voelde me niet goed. Ik ben als eerste naar een natuurarts gegaan. En tweede stap was de NutritionSchool bij HealthCreators. Dat was heel informatief. Bijvoorbeeld over alle verschillende bouwstoffen. Daarvan ging ik toch wel denken: ‘krijg ik ze allemaal wel binnen’. Op internet staan allemaal van die verhalen dat overal proteïne in zit, maar toen we gingen rekenen, kwam ik er bij lange na niet aan. Ik zat ongeveer op 80% koolhydraten, 10% proteïne en 10% vet.
Toen ben ik eerst een tijdje puur vegan gegaan, en ook gelet op combinaties zodat ik alles binnen kreeg. Echt netjes gegeten. Ik heb zelfs ‘natto’ gekocht: gefermenteerde sojabonen. Een delicatesse uit Japan, dat eten ze daar bij het ontbijt. Ik kreeg het niet naar binnen, het was net snot!
Ondertussen werd mijn buik steeds vervelender. Ik zat vast: of ik kreeg niet genoeg eiwitten binnen of, als ik die eiwitten puur plantaardig at, ik had darmklachten. Toen ook mijn gewrichten pijn gingen doen, was ik klaar om iets te veranderen.”
Eerste hap
Tegelijkertijd was Angela nieuwsgierig geworden naar de Whole30. Vooral dat je daarbij ging uitzoeken wat werkt voor jou persoonlijk, sprak haar aan. Waar ze over twijfelde, was of ze weer dierlijke proteïne wilde gaan eten. “Ik besloot het te gaan proberen met vrije uitloop eieren en wild gevangen vis. Daar lag voor mij de grens. Ik zou in januari met de Whole30-groep meedoen en ben in december begonnen met ‘oefenen’. Want in januari zou ik ei en/of vis bij 2 maaltijden per dag gaan eten. Het eerste wat ik nam was makreel. Ik vond het van die eerste hap af aan weer lekker.”
Resultaat
Haar nieuwe eetgewoonten leverde al snel resultaat…en uitdagingen! “Al vrij snel in de Whole30 merkte ik dat het beter ging: toen ik stopte met bonen, rijst en quinoa eten, ging het beter met mijn darmen. Ik had geen last meer! Dat was natuurlijk geweldig. En ik zie ook andere resultaten, waarik niet eens op uit was. Mijn gezicht is bijvoorbeeld zachter geworden, minder grauw, ik zie er veel uitgeruster uit. Zo voel ik me ook, zelfs nu ik ook wel toe ben aan vakantie.
Wat ik ook merk, is dat principes geld kosten: omdat ik alleen eieren koop van blije kippen en vis die tot de vangst vrij had geleefd, is het wel duurder dan het gratis fruit wat ik eerst at. Ik betaal al gauw 5 euro voor een onsje zalm, wat zo op is… die andere pakjes zalm zijn goedkoper, maar die wil ik niet. Wel laat ik die bijna obsessie wel eens schieten wanneer bijvoorbeeld een familielid met veel liefde voor me heeft gekookt. Dan ga ik ze niet onderwerpen aan een kruisverhoord of het wel hengel gevangen is. Dan kies ik ervoor om het gewoon te eten.
Op mijn werk vond ik het best lastig om iedere dag aan te schuiven met een maaltijd die… ja, die toch wel sterk ruikt. En mijn bakje opentrekken aan het bureau kon ook echt niet! Qua lucht… Wat ik ben gaan doen, is wat later dan de rest gaan eten. Om 14:00uur heb ik de kantine voor mezelf en kan ik rustig, alleen eten. Mijn werk is stressvol genoeg, een half uurtje alleen kan ik goed gebruiken.”
Insecten eten
Na de Whole30 heeft Angela een aantal keren geëxperimenteerd met weer meer plantaardig eten en minder dierlijk… maar dat leverde na een paar dagen iedere keer op dat haar gezondheidsklachten terug kwamen. Ook heeft ze geprobeerd of geitenzuivel anders valt dan koeienzuivel. “Dat valt wel ok, maar bij geitenzuivel, hoort ook het ‘bokjes-probleem’. Die worden afgemaakt omdat ze geen melk geven. Daar moet ik nog over nadenken, wat ik daar mee kan. Aan de andere kant: bij EkoPlaza verkopen ze vlees van haantjes. Dat is eigenlijk een bijproduct van de eieren die ik eet, op dezelfde manier als die bokjes. Dus daar denk ik weleens over na. En: ik fiets tegenwoordig op zondagochtend, dan maak ik weleens de grap dat ik ook al heel wat vliegjes op heb.”
Zou dat nog wat zijn om te proberen: insecten als proteine?
“Nou… daar moet ik nog even over nadenken, ha ha ha!”
'Vegan zijn'
Met al haar ervaring tot nu toe, stippelt ze nu uit wat haar volgende stap wordt en heeft ze advies voor anderen die niet hun succes behalen of vast kunnen houden met een puur veganistische levensstijl: “Het is volgens mij belangrijk dat je eerlijk blijft naar hoe je je voelt op dit moment. Het ‘vegan zijn’ is niet genoeg om je niet gezond te voelen. Ik zat sowieso niet met mijn indentiteit vast aan ‘vegan zijn’, ik at gewoon 100% plantaardig. Mijn ervaring hoeft ook niet de ervaring van iemand anders te zijn, niet ieder lichaam is hetzelfde. Zelfs ik ben anders dan toen ik 18 was.
Mijn doel is om zo gezond mogelijk te zijn… en ik moet toegeven: 100% plantaardig was voor mij niet de goede keuze. Factoren die meespeelden in de keuze voor die levensstijl, hou ik wel overeind. Ik blijf kijken naar milieu, dierenwelzijn, wat ik kan doen om zo goed mogelijk te kiezen. Dat is soms best lastig: Ik ben nu een alleseter met hier en daar een gewetensbezwaar. Maar als ik had vastgehouden aan vegan, had ik me nu niet zo goed gevoeld.
Kleine stappen
Ik ben nu bezig kleine stappen te maken, om te zien hoe ver ik wil met flexitariër zijn. Ik heb een fascinerend recept gevonden voor ‘oersoep’ wat ik wil proberen… maar daarvoor moet ik bouillon maken van een schenkel en er moet ook nog kip en vlees in. Daar hik ik tegenaan. Eerst maar eens beginnen met bouillon, dan koop ik een bot van een dier wat het goed heeft gehad. Dat is wel een verschil met veel andere mensen: die willen er niet bij stilstaan dat hun eten een dier is geweest. Ik doe dat wel, zelfs als ik het lastig vind.”
Januari Whole30
Ook wil Angela een nieuwe Whole30 doen, waarschijnlijk weer in januari. Dan met meer nadruk op haar gewoontes, want ze merkt wel dat ze aan sommige gewoontes nog wat wil veranderen: “Ik heb net een soort ‘notenverslaving’ achter de rug. Dat ik mezelf na een stressvolle dag of week, wanneer ik moe ben, ga ‘belonen’ met een soort zelfgemaakt ‘notentoetje’. Dat zelfde gedrag deed ik lang geleden met wijn, toen is het een tijdje gedroogd fruit geweest, dat vonden mijn darmen niet leuk… en nu dus noten. Daar krijg ik geen pijn van, maar ik merk wel dat ik er wat… euh… ronder van word. Werken aan een andere manier van daarmee omgaan… dat zou zo maar het doel kunnen zijn van mijn volgende Whole30.”
Dit blog gaat over de persoonlijke ervaringen en resultaten van Angela, grotendeels in haar eigen woorden.